Twoja droga...

Boman

a to kilka z jego wierszy

IKAR

Wznieś się w niebo młody Ikarze,
I leć za ojcem swym!
Czekam na Ciebie na kochanej wyspie mej.
Nie uciekam już!
Wznieś się w niebo, ponad chmury, wzbijaj się!

Widzę Twoją młodą, szczęśliwą twarz, leć!
Pod niebo się wznieś!
Widzę Twoje szczęśliwe oczy,
przejrzeć w nich można Twój starożytny, świat uroczy.
Leć Ikarze leć! Pod niebo się wznieś!

Czekam na Ciebie by być z Tobą i cieszyć Cię!
Powróć do lat dziecięcych, potem młodzieńczych.
Nie poddaj się! Leć Ikarze! Leć! Pod niebo się wznieś!

Leciał Ikar godzin kilka,
Nie posłuchał ojca, minęła chwilka.
Zginął Ikar, nie doleciał do kochanej dziewczyny,
... nie ujrzał więcej jej przepięknej zatroskanej miny...

Śpiewa ona po dziś dzień, co noc piękną pieśń miłości.
„Leć Ikarze, coraz wyżej! Wznieś się w niebo, nie schodź niżej.
Leć Ikarze wprost do nieba, tam spotkamy się...
Tak Cię teraz jest potrzeba!”

+++++++++++++++++++++

Zmieniło się wszystko!
Zmienił się świat!
I zmieniłem się ja!

Jestem całkiem inny!
Kiedyś, głupi i naiwny!
Dziś całkiem nowy i prawdziwy!

Jestem wreszcie wolny!
Wielki, mądry, i bardzo skromny!
Bo jest tylko jeden.

Jeden prawdziwy Bóg.
Wspaniały, potężny,
Wielki, miłosierny!

Dzięki Ci Boże!
Za to, że zawsze mi pomożesz!
Za każdego z ludzi!

Nawet jeśli serce moje złem wzbudzi!
Dzięki Ci dobry Ojcze,
Zawsze, wszędzie, ... wiem, będzie dobrze.

++++++++++++++++++

MODLITWA

Uczyń ze mnie najmniejszego spośród braci...
Uczyń tak, bym kochał Twój wspaniały świat.
Uczyń dobro moimi rękami, i bądź, napełnij mnie
Bym świat pokochał najbardziej, i był bliskim Ci...

Uczyń ze mnie najmniejszego spośród braci...
I wyzwól mnie spod władzy mej ciemności.
Spraw by serce moje było czyste.
Białe jak zimowy śnieg.

Uczyń ze mnie najmniejszego spośród braci...
Bym kochał ludzi nie tylko świat.
Stał się święty jak Twoi Święci.
I był ludzki jak ludzki Ty.

Uczyń ze mnie najmniejszego spośród braci...
Uczyń wolnym, wyzwól mnie.
Bym służył całym sobą.
I cierpiał dla Ciebie to co dasz mi.

++++++++++++++++++++++++

Nie będę już taki sam, to już nie będę ja!
Nie pozwolę zabrać komuś co było dane mi.
Nie oddam mojej głowy.
Nie oddam mojej wiary, mojej mowy!

Nie oddam moich myśli.
Nie oddam nikomu...
Świętość się dziś ziści!
Stanie się już, i będzie we mnie, i w moim domu!

Będzie we mnie, a ja w niej.
Będę z Tobą, bardzo dobry.
A przy tym Boże! Pomóż być pokornym.
Wiem jak bardzo chcesz mnie.

Nie będę już sobą! Nie będę nigdy taką marną osobą!
Nie pozwolę zabić mnie w ciemności!.
Będę tylko kroczył w światłości!
Nie oddam mojej serca czystości!

Nie ma mnie już, jesteś Ty.
I wszystkie tylko Twoje, nie moje sny.
Co powiesz zrobię, co zechcesz dam.
Twoje jest to cokolwiek mam.

Jesteś tylko Ty, nie ma przyjaciół na niby,
Jesteś tylko Ty prawdziwy!
Dziś stało się wielkie zdarzenie.
To będzie tylko moje wydarzenie.

Nie powiem nigdy nikomu,
A Ty zamieszkaj w moim czystym domu.

Uwolnij mnie spod władzy ciemności!
Niech Twoja wielka jasności
Stanie się i ziści,
A moje serce oczyści!

Nie pozna mnie nikt.
I stanie się to co miało się stać.
Co miało we mnie od wieków trwać.
To się stało dziś...
++++++++++++

ocencie je Uwaga

Koala

Widzę, że Twój kolega ma naprawdę przemyślane wiersze Wesoly

Podziwiam ludzi, którzy piszą Wesoly

Ja też czasami (jak na razie dwa razy) piszę :wink: jedynie wtedy kiedy cos mnie naprawdę na to weźmie.. Poezja to fajna sprawa, tylko że musi być prawdziwa z serca nie może byc wymuszona :!: Przekaż koledze, że ma ciekawe wiersze Wesoly

majka

wiersze całkiem całkiem Wesoly

szczególnie spodobały mi sie 2 i 4,
fajna sprawa jak ktoś ubiera swoje przemyślenia i refleksje w wiersze Wesoly

powiedz koledze że sie podobają Wesoly