Twoja droga...

Koala · Wysłany: Pon 9:51, 19 Mar 2007 Temat postu:

Myślę, że Jezus nie miał jekiejś ulubionej gromadki ludzi.. kochał wszystkich...

A wracając do wieku... nie uważam aby ktoś starszy mógł myśleć, że wie o życiu wszystko.. Może żyje na świecie dłużej, ale nie koniecznie przeżył więcej.. Każdy przechodzi różne doświadczenia... a teraz fragment, który bardzo mi się podoba:

Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości. I Tym 4:12

sprawa wieku nie ma znaczenia w dyskusji na jakiś temat... doświadczenie jest w tej kwestii ważniejsze lub obserwacje świata...

Xanthen · Wysłany: Pon 16:11, 19 Mar 2007 Temat postu:

Nie każdy starszy wie o życiu wszystko, ale zapewne każdy starszy ma więcej przeżyc chociażby od dziecka czy młodzieńca, na tym polega subtelna granica wieku między nimi. Różnią się poglądami, postawami wobec życia oraz doświadczeniami i przeżyciami z niego wynikającymi.

Aniołek · Wysłany: Pon 17:02, 19 Mar 2007 Temat postu:

co nie znaczy że dziecko czy młodszy nie ma głosu w dyskusji czy nawet sporze z dorosłym, bo z autopsji wiem, że gdyby nie często świeże i szczere interwencje młodych ludzi to ci starsi pewni swojej intelektualnej dominacji dawno już popłynęliby w otchłań beznadziei...

Xanthen · Wysłany: Pon 17:19, 19 Mar 2007 Temat postu:

Aniołek · Wysłany: Pon 17:23, 19 Mar 2007 Temat postu:

i pokory w przyjmoiwaniu racji młodszych oraz zdolności proszenia o wybaczenie młodszej osoby kiedy się samemu zawiniło...
To jest jedna z wielu cech które kocham u moich rodziców, że nigdy nie uważają siebie za tych co wszystkie r4ozumy pozjadali, ale zawsze potrafią przyznać rację mnie, czy mojej 12 letniej siostrze jeśli taka się nam należy...

Xanthen · Wysłany: Pon 17:31, 19 Mar 2007 Temat postu:

I tak się dzieje, co jedynie potwierdza częstokroc wyższą mądrośc małoletnich uczestników dyskusji.

Aniołek · Wysłany: Pon 17:33, 19 Mar 2007 Temat postu:

Dorośli często są dla mlodych i niedoświadczonych wzorem i to z ich zachowań czerpią wzorce zachowania...

Xanthen · Wysłany: Śro 15:48, 21 Mar 2007 Temat postu:

Najgorzej jest gdy dzieci przyjmują zwyczaje i poglądy dorosłych, którzy poddani byli swoistemu "praniu mózgu" w patologicznych środowiskach. Wtedy dochodzi nawet do wtórnej degradacji młodych pokoleń i doprawdy niewiele jest osób, którym udało się ocalic własną świadomośc, nie skażoną przez środowisko w jakim się wychowali. Oby było jak najmniej "psucia" młodzieży przez dorosłych w takim chociażby przypadku.

Koala · Wysłany: Czw 7:57, 29 Mar 2007 Temat postu:

Nie zawsze młodzież, która przeszła swoiste "pranie mózgu" przyjmuje, te zachowania i poglądy dorosłych.. zdarza się tak, ale zdarza się również tak, że dzieciom się to nie podoba.. uciekają od tego i chcą robić wszystko, by nie stać się jak rodzice, czy też inni opiekunowie.
Wiele niestety młodych ludzi, tu muszę się zgodzić z Xanthenem, ulega presji rodziców i robi rzeczy jeszcze gorsze.. no cóż w pewnym sensie się nie dziwię, bo "pranie mózgu" nie jest łatwym przeżyciem, szczególnie dla młodego człowieka.. zostawia trwały ślad w człowieku (choć z Bożą pomocą można temu zaradzić)... Najbardziej pomocne dla takiego człowieka jest zauważenie jego problemu (przynajmniej ja tak uważam) oraz rozmowa.. bo gdy człowiek dusi w sobie ból, to on potem się gromadzi.. i kiedyś może wybuchnąć.. Dlatego nie bądźmy na to obojętni..

Dorośli często wykazują się swoją niedorosłością... brakiem odpowiedzialności.. impulsywnością, przeświadczeniem, że są najmądrzejsi we wszystkim..
Dzieci też często mają pogląd, że wszystko wiedzą najlepiej, a rodzice niewiele wiedzą o życiu..potem czują konsekwencje swoich myśli

Rzadko te proporcje myślowe są równe.. każdy w pewnym sensie chce być mądrzejszy i zazwyczaj człowiek nie potrafi się przyznać do swoich błędów.. cenię takich ludzi, którzy to potrafią..

Dorianus

Znam taką historię

Był sobie młody człowiek któremu cała rodzina chciała zmusić do miłości do boga, czyli chcieli by tak jak cała rodzinka łaził do kościółka modlił się, i robił wszystko to wbrew sobie i swoim młodym przekonaniom. Sprzeciwił się temu praniu mózgu przez co rodzice i dziadkowie o ile jeszcze żyją nie chcą go znać. I to nie była patologiczna rodzina, to byli zamożni wierzący ludzie.

praniem mózgu można nazwać nawet chrześcijańską wiarę.

W tym przypadku mój przyjaciel postawił na swoim i to nie dzięki woli boskiej tylko jego własnej no i oczywiście ponoć wbrew bogu. ( i wbrew rodzicom)

I tak uważam, że bunt jest dobrą żeczą, powiedzenie zasadom nie. Człowiek wtedy poznaje drugą stronę medalu, wszystko się odwraca. Poznaje poprostu prawdę (poznał swoich rodziców i dziadków lepiej). Bunt jest niby przykazany i jest siłą wręcz od szatana pokusą. Jednak ten człowiek zna lepiej chrześcijaństwo od jego cudownych rodziców z którymi rozmawiałem na te tematy, aż przykro się robi, że ci ludzie z wypranymi pustymi umysłami chcieli go zmusić do rzeczy których sami nie rozumieli.

I jeśli miałbym powiedzieć kto jest pod większym działaniem szatana byli by to jego rodzice, a nie zbuntowany młodzieniec.

Dorianus

Koala