Twoja droga...

Miroo

przyznam się, że nie lubię słuchać (czytać), gdy ktoś mówi (pisze), że nic nie jest przypadkiem. bo to, że upuszczę jakąś rzecz, to chyba jest przypadek...

przypadki istnieją...

ale ja w nie nie wierzę, a wierzę w Pana Boga.

a skąd dostałem to, co mam? pierwszy wniosek podpowiada, że sam na to zapracowałem, lub że dostałem od rodziców... ale gdy pomyślę dłużej, postaram się objąć myślą szerszy obszar rzeczywistości (zastanawiałem się jak to napisać, ale mam nadzieję, że domyslicie się, o co chodzi Jezyk

) to widzę, że mam to od Boga, który mnie stworzył. rzecz w tym, że skoro mam tak dużo (nawet jeśli to nie jest dużo) to przydałoby się w jakiś sposób wykorzystać to dla Pana Boga... będę szczęśliwy, kiedy będę mógł powiedzieć, że wykorzystałem to, co posiadam we właściwy sposób. przychodzi mi na myśl przypowieść o talentach Wesoly

Xanthen · Wysłany: Pon 21:26, 12 Mar 2007 Temat postu:

Od kogo mam to co mam?

Przyznam szczerze, że tylko jedna odpowiedź nasuwa mi się na myśl. Pomijając fakt poczęcia przez rodziców i wynikający z tego dar życia, wszelkie talenty jakie człowiek rozwija w sobie mogą pochodzić tylko od Boga. Człowiek uczy i doskonala się przez całe swoje życie, coraz dokładniej poznając Boga i jego dobro wynikające z danych ci talentów. Nie każdy talent rozwija się od razu, czasem błahy przypadek może spowodować, że ktoś odkryje w sobie pasję do śpiewania, tańca bądź bycia naukowcem. Każdy człowiek ma jakieś talenty przyznane od Stwórcy, ważne jest by nie zmarnować żadnego z nich, każdy rozwinąć w mniejszym bądź większym stopniu. A przede wszystkim pamiętać o drugim człowieku w rozwijaniu swoich pasji. Jakąż radością jest tworzyć dla kogoś, czy dedykować komuś pracę swojego życia. To przepiękne uczucie, życzę wam tego byście to co uda wam się wytworzyć z własnych talentów ofiarowywali innym.

Bron · Wysłany: Pon 21:40, 12 Mar 2007 Temat postu:

I tu się zgadzam z Tobą w 100%, Xanthen Wesoly

. Warto rozwijać talenty, każdy ma chociaż jeden.